Sertab Erener'in 94 yilinda cikardigi 2. albumu hayatimda en cok dinledigim albumdur heralde. 9 yasimdaydim, tum sarkilarini ezberledigimde. Hala da o La'l albumunun ustune albumu olmadigini dusunuyorum. Fahir Atakoglu'nun muzikleri, rahmetli Uzay Hepari'nin duzenlemeleri, ve Sezen Aksu'nun duygu dolu sozleri...Yillar gecse de uzerinden sarkilari dinlemeyeli, gun icinde ansizin yada bi sabah uyandigimda icten ice o albumun icinden bi parcayi soyler buluyorum kendimi, ruh halime gore degisen parcalar...
Son gunlerde hep bunu mirildanir buluyorum kendimi, bilincsizce:Üzgünüm gidenler için
Üzgünüm bitenler için
Sadece çok üzgünüm dargın degilim
N'olur sende beni affet
Kahır degil bu kıyamet
Cezamızı çekiyor gibiyiz
Belki de nihayet
Bir gün çalınırsa kapımız
Tekrar anılırsa adımız
O zaman sarılır kanayan yaramız
Günahlar günahlar günahlar
Gün gelir zaman bizi aklar
Yıkanır ihanetler
Yıkanır ahlar
Yogun bi uzuntunun, umutsuzluk cukurunun icinden seslenen Sertab'in sesi aksi gibi sonunun umuda baglandigi sozler...Bu kadar uzgun olup nasil dargin olmassin ki aklimda beliren dusunce...Zaman hakkaten dindirecek mi tum bu hisleri ? aklimda beliren soru...hyr inanmiyorum da verdigim cvp...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder