Küçük, ürkek adımlar

Yazmaya baslamak icin kac kez gectim su bilgisayarın basına, ama o gereken cesareti hic gosteremedim.  Duygular, düsünceler artık bedene sıgmadıgı noktada actım bi word dosyası yazdım ve ertesi sbh kalktıgımda ilk işim acıp bi kez bile okumadan o yazdıklarımı silmek oldu. Neden korktum bi kez bile okuyamadım bilmiyorum, belki duygularla yüzlesmek gibi olacaktı ama her zmn da duygu patlaması sorası yazmıyordum, basıma gelen insanlarla paylasayım istedigim seyleri de bi “delete” e basarak yok ettim.  Dün düsündüm de yasadıgım onca garip olay (beni tanıyanlar su an ne demek istedigimi cok iyi anlıyorlardır J ) sorasında hep ilk düsündügüm yazmaktı ama ya böle yazılıp silindiler, ya da yazmadım erteledim simdi dogru düzgün hatırlayamıyorum ayrıntıları. Bunu dün farkettim evet, en cok güvendigim sey hafızamdı ama hayatta hicbiseye güvenmemek gerektigi gibi hafızama da artık guvenmemeliydim. Bu yuzden bugun karar verdim, kisisel web sayfamı alıcam, dizaynını ögrenicem su bu die ertelememeliydim bu işi, zaten hayatta o kadar çok şeyi erteleyerek yaşadım ki (yasıyoruz ki) en azından artık paylasmak istediklerimi günü gününe yazıp bi iki de arkadasım tarafından, meraklısı tarafından okundugunu bilirsem bu yalnız gecen günler, yalnızlığın hücrelerime işledigini iyiden iyiye hissettigim bu zamanları biraz doldurmus olurum diye düsündüm. Belki benim gibi hisseden bikac insanın da odasına misafir olup, yüzlerinde bi tebessüme yada kafalardaki bi soru işaretine yol acarım kim bilir J

Neden Sanitas?

Soundness of mind : Yıllardır msn nickim olarak kullandıgım latince kelime; anlamının tam tersi bi durumdayken kullanmaya basladıgım, her gördügümde önemini yeniden yeniden hatırladığım, mücadeleyi hicbir zaman bırakmamak gerek dedigim önemli kelime, görmeye devam etmenin tam zamanı .